Łączymy pokolenia – “Bananowy” świat

W 2014 roku rozpoczęła się nasza wspólna przygoda. Bardzo chciałyśmy się dowiedzieć jak wyglądało codzienne życie w naszej dzielnicy kilkadziesiąt lat temu. Wtedy postanowiłyśmy zaprosić naszych najstarszych sąsiadów z warszawskiej Sadyby do wspólnego społecznego projektu.

Nasi rozmówcy opowiadali nam jak wyglądało ich dzieciństwo, co lubili robić, jakie mieli obowiązki a jak się bawili, co wspominają najlepiej… Wyjmowali albumy, pokazywali zdjęcia i pamiątki. Pomyślałyśmy, że to wszystko jest tak wartościowe i piękne, że warto złożyć z tego książkę. Tak powstały „Banany z cukru pudru”.

Skąd tytuł?

Większość z naszych rozmówców wspominała pewną cukiernię w okolicy.

Za apteką była cukiernia. Tam chodziliśmy na banany z cukru pudru. Były żółte, zielone, różowe. Miękkie i się uginały. Naciągało się rodziców. Jak się jadło tego banana, to cała buzia była żółta czy różowa. Były bardzo słodkie, ale nam smakowały.

Bardzo szybko okazało się, że jest to książka uniwersalna, międzypokoleniowa, dla czytelników od lat 5 do 105!

Każdy, kto ją brał do ręki, integrował się z fotografiami (bo przecież babcia miała identyczne zdjęcie) czy z opowieściami (bo sam łapał żaby będąc małym chłopcem albo ciągle miał kleksy w zeszycie, bo pisał atramentem).

Czytelnicy, którzy brali ją do ręki często komentowali „Szkoda, że nie zdążyłam zapytać babcię”.

Postanowiłyśmy więc przygotować publikację „Babciu! Dziadku! Proszę, opowiedz mi!” z pytaniami, jakie można zadać babci, dziadkowi czy starszej cioci. Zadać, zapisać, zilustrować zdjęciami, tak, by pozostała w domu cenna pamiątka.

Na podstawie tej publikacji prowadzimy wiele warsztatów dla dzieci i ich babć i dziadków. Bezcenne są emocje towarzyszące uczestnikom, kiedy dzieci z wypiekami na twarzy licytują się, który dziadek miał gorszą karę (stanie w kącie czy klęczenie na grochu) a dziadkowie mówią, że nabrali więcej cierpliwości i zrozumienia dla wnuków, bo sami przecież tak niedawno byli dziećmi.

Książka „Banany z cukru pudru” została objęta patronatem Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Miasto Ogród Sadyba, Domu Spotkań z Historią oraz Muzeum Warszawy.

Rozmawiajmy z najstarszymi! Zapisujmy ich opowieści. Podpisujmy stare fotografie w rodzinnych albumach i szufladach.

Łączmy pokolenia!